7/10/10

Waitress [2007] - dir: Adrienne Shelly

Η Jenna πνίγεται. Και όταν πνίγεται, στο μυαλό της αρχίζουν να τρέχουν πολύχρωμα ζαχαρωτά, λιωμένη σοκολάτα, ζουμερά βατόμουρα και πολλά άλλα υλικά τα οποία καταλήγουν να γίνονται λαχταριστές πίτες με ιδιόρρυθμα και πρωτότυπα ονόματα. Το μυαλό και τα χέρια δουλεύουν ασταμάτητα, η φαντασία της ξεχειλίζει. Έτσι μόνο μπορεί και παίρνει δύναμη για να συνεχίζει την ζωή της στο καταπιεστικό περιβάλλον που την περικλείει. Αυτή είναι η άμυνα που της δίνει το οξυγόνο για να αναπνεύσει μέσα από την γαλάζια “χαρωπή” στολή της Σερβιτόρας.



















Σε μια μικροαστική πόλης της Νότιας Αμερικής όπου ακόμα και ο αέρας που πνέει καταβάλλεται από το αίσθημα της μονοτονίας, η Jenna Hunterson σερβίρει αλλά και δημιουργεί πίτες στο diner του Joe. Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη καταφέρνει να την παγιδεύσει ακόμα περισσότερο στον αποπνικτικό γάμο με τον συναισθηματικά αποβλακωμένο άντρα της από τον οποίο θέλει απεγνωσμένα να δραπετεύσει. Ο Earl είναι φτιαγμένος από τα πιο άνοστα και μίζερα υλικά που υπάρχουν.Καταπιεστικός, ανασφαλής, ένα νταής που τρέμει τη φωνή του και επιτέλους, πόση ανοησία μπορεί να ανεχτεί κάποιος; Η ωρολογιακή βόμβα όμως έχει ρυθμιστεί και είναι έτοιμη να σκάσει στο πρόσωπο εκείνου που δεν ακούει κανένα από τα προειδοποιητικά χτυπήματα, που δεν βλέπει πέρα από την προσωπικό του εφησυχασμό, παρά μόνο φλυαρεί για τις δικές του ανάγκες.3...2...1...

Την Jenna την ξέρεις, είναι ένας πολύ οικείος άνθρωπος. Εκείνος που έχει στρογγυλοκαθίσει στον πάτο της δυστυχίας και έχει παραδοθεί στη ζωή που του ορίζουν οι άλλοι. Που προτιμά να ασφυκτιά παρά να πράττει αυτό που σκέφτεται έτσι όπως ακριβώς είναι, σε αντίθεση με τους γύρω της που την αντιμετωπίζουν με όλη την ειλικρίνεια που χωράει ο νους. Ίσως νιώσεις και εσύ τον κόμπο που έχει στο λαιμό να σε πνίγει το ίδιο. “The Queen of Goodness and Kindness”, μα ποιος θέλει έναν τέτοιο ανιαρό τίτλο; Από τη στιγμή που δεν είναι πηγή έμπνευσης για μία νέα πίτα νομίζω πως ούτε και η ίδια. Είναι όμως απίστευτο πώς καμιά φορά ένα ζαχαρωτό μπορεί να κρύβει μέσα του τη δύναμη μιας ολόκληρης τούρτας και να σε εκπλήξει ευχάριστα εκεί που δεν το περιμένεις.




















Γιατί η Jenna μπορεί να έχει ανέβει στο μοναχικό roller coaster της θυματοποίησης αλλά από εκεί ψηλά έχει πάντα την καλύτερη θέα των ονείρων της. Όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τους γύρω της τότε είναι που κάνει τις σπουδαιότερες συζητήσεις με την εαυτό της. Σα να σβήνει το φούρνο της ζωής που σιγό - καίει όλη μέρα, για να ακούσει την εσωτερική της φωνή, ένας προσωπικός διάλογος που την βοηθάει να αποτραβιέται και να βρίσκεται κοντά στην δική της έξοδο κινδύνου. Γιατί παρ' όλα τα εμπόδια η Jenna είναι κατασκευασμένη να βλέπει πέρα από αυτά, εκεί που ευτυχώς ακόμα βρίσκεται η ελπίδα της. Μικρές πόρτες διαφυγής υπάρχουν: ένας διαγωνισμός που μπορεί να της χαρίσει αρκετά χρήματα, ο νέος γιατρός που είναι έτοιμος να σταθεί δίπλα της, αλλά η λύση είναι εξωφρενικά κοντά και περιμένει απλά να της δώσει σημασία.

Η Adrienne Shelly δημιούργησε ένα χαρακτήρα από τα πιο γήινα υλικά. Υπάρχουν στιγμές που θέλεις να αγκαλιάσεις την Keri Russel που την υποδύεται, μια γιατί το κάνει πραγματικά καλά και μια γιατί αυτό θα είχες ανάγκη εάν ήσουν στη θέση της Jenna. Μια γυναίκα δημιουργική που αγαπά να προσφέρει στους γύρω της - και κάπου κάπου και στον εαυτό της - μέσα από τη μαγειρική της. Και που φτάνει γι αυτήν (όπως και για όλους μας) η ώρα να ανακαλύψει πως η ζωή δεν είναι ένα κομμάτι γλυκιάς αλλά πικρής πίτας που όμως επιλέχθηκε κατά λάθος. Αλλά για κάθε λάθος επιλογή υπάρχει πάντα και μια σωστή. Καβουρδισμένο με πολύ δόση κυνικότητας και με μια επιπλέον θλίψης, αφού η δημιουργός και σκηνοθέτης δολοφονήθηκε λίγο καιρό πριν την κυκλοφορία της ταινίας μην προλαβαίνοντας να θαυμάσει το δημιούργημά της ολοκληρωμένο.

Σερβίρετε τον πιο απολαυστικό εαυτό σας στους γύρω σας και φροντίζετε πάντα να έχετε τον χρόνο να σερβίρεστε το κομμάτι της αγαπημένης σας γεύσης. Ακόμα και αν ονομάζεται “Pregnant Miserable Self Pitying Loser Pie”.
It might taste like heaven!


2 σχόλια:

Dim είπε...

Agapimeni tainia. Latrevw Keri kai Nathan. Mia leksi krataw apo to review. ΝΤΑΗΣ! προσκυνω. Great Review popaki ;)

Penelopi είπε...

Αγαπάω Waitress και όλο το cast είναι πολύ ιδιαίτερο, μια ταινία που θέλεις να βλέπεις ξανά και ξανά. Επίσης αγαπημένος ο Jeremy Sisto θέλεις πραγματικά να τον δείρεις σ αυτή την ταινία! Αναμένω με ανυπομονησία να δω Leaves of Grass με την Keri. Αξιολάτρευτη.

Τον Nathan να φανταστώ πως τον λατρεύεις από το Castle πιο πολύ, πρέπει να το ξεκινήσω και αυτό!

Σου χω και καλύτερη λέξη BULLY!;p
Thank u for the good words!