Αν φανταζόσασταν πως ο John Lennon γεννήθηκε παιδί-θαύμα, λυπάμαι....
Αφήνοντας τον εαυτό σου να βυθιστεί στον βρετανικό αέρα που πνέει το Nowhere Boy, ξεχνάς πως η ταινία περιγράφει τα εφηβικά χρόνια του πιο γνωστού τραγουδιστή στον κόσμο. Θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιοδήποτε νεαρό και τις ψυχοσωματικές αλλαγές που δέχεται σε αυτή την “τρελή” ηλικία των δεκαπέντε. Αυτό όμως που κάνει ξεχωριστή και εντυπωσιακή τη ζωή αυτού του παιδιού δεν είναι τόσο η δυσκολία που βιώνει όσο ο βαθμός της. Μια εφηβεία γεμάτη απώλειες, απουσία πατρικής φιγούρας, συναισθηματικά κενά. Ένα έδαφος που συνεχώς δονούνταν από την έλλειψη σταθερότητας και όλα αυτά, σε ένα “εργατικό” Liverpool του '50.
Σε μια εποχή που οι δρόμοι έπαιρναν φωτιά από το Rock 'n' Roll, που ο Elvis προκαλούσε παροξυσμό και τα γυαλιά του Buddy Holly έκανα μόδα, ο John Lennon ήταν ένα ακόμη αλητάκι που έκλεβε 45αρια από το τοπικό δισκάδικο και γύριζε τα ρεβέρ του παντελονιού του μιμούμενος τα ροκαμπίλια της εποχής του. Που να ήξερε πως σε μερικά χρόνια θα τον μιμούνταν ο μισός πλανήτης! Παρέα με τα υπόλοιπα “αγγλόνια” φλερτάρει, οργίζεται, πουλάει μαγκιά ο,τι έκανε κάθε έφηβος στην ηλικία του δηλαδή.
Η έλλειψη της βιολογικής του μητέρας και οι απαντήσεις που δεν έχει πάρει ποτέ για την απουσία της έρχονται να καλυφθούν από τον ξαφνικό ερχομό της, γεγονός που θα προκαλέσει αναστάτωση στον John αλλά και στην σχέση του με την συγκροτημένη θεία Mimi που μεριμνά για την ανατροφή του όλα αυτά τα χρόνια. Μια μητέρα συνεσταλμένη, που διασκεδάζει, φλερτάρει, ένα πνεύμα φιλελεύθερο που λικνίζεται με την πρώτη ευκαιρία στους ρυθμούς της μουσικής. Όμως η απουσία και ο γυρισμός ενός ανθρώπου μπορούν να είναι το ίδιο επώδυνοι. Η ισορροπία στο οικογενειακό περιβάλλον δεν μπορεί να καλυφθεί από μια μητέρα “περαστική”. Από μια μητέρα που δεν αναλαμβάνει ποτέ τις ευθύνες της, μια μητέρα που βρίσκεται ακόμα παγιωμένη στη δική της εφηβεία. Συγκρούσεις, ρήξη στην ήδη προβληματική μεταξύ τους σχέση και έπειτα ο θυμός αλλά εδώ βρίσκεται το πραγματικό χάρισμα αυτού του ακόμα άσημου νεαρού. Θα μετατρέψει την απογοήτευση σε δημιουργικότητα, θα επιλέξει τα γρατζουνίσματα μιας μεταχειρισμένης κιθάρας από την πικρία, ίσως γιατί ένας έφηβος έτσι κερδίζει το ενδιαφέρον του γονιού. Ίσως πάλι επειδή πολύ απλά κατάλαβε πως η μουσική είναι αυτό που αναζητά όταν αντίκρισε για πρώτη φορά την μητέρα του να παίζει μπάντζο, ίσως επειδή όσο και να τον εγκαταλείπει θα αγαπάει αυτήν και ένα από αυτά που αγαπάει η ίδια τόσο πολύ.
Λένε πως οι μεγαλύτερες αλλαγές στη ζωή μας γίνονται σε ένα μόλις λεπτό, σε χρόνο ανύποπτο. Έτσι και η αλήθεια που καρτερικά αναζητούσαν οι άνθρωποι αυτοί τόσα χρόνια θα έρθει στην επιφάνεια εν μια νυκτί λυτρώνοντας τους από τα “γιατί” που τους στοίχειωναν. Μόνο και μόνο για να τους φέρει τόσο κοντά όσο λαχταρούσαν και για να τους πάρει ξανά μακρυά μια άλλη πραγματικότητα, αυτή της ζωής. Υπάρχει όμως η αλήθεια που ούτε εξηγείται ούτε αναλύεται σε λόγια, αυτή της ανιδιοτελούς αγάπης που μέσα σε όλες τις δυσκολίες έχουν την τύχη να βιώνουν. Μιας αγάπης που όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε εκεί, την ένιωθαν στις καρδιές τους και την προσέφεραν ο ένας στον άλλο, ο καθένας με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Το αυστηρό βλέμμα της θείας που τρέμει από αγωνία, η μητέρα που κοιτά με μετανιωμένα μάτια ο John που η οργή είναι η άμυνά του για να προστατεύσει τον ευαίσθητο εαυτό του. Όμως μέσα από τόση αγάπη πάντα καλά πράγματα μπορούν να συμβούν, έτσι και ο Lennon θα πάρει τον δρόμο του στον οποίο θα συναντήσει εκείνους που θα μείνουν για πολλά χρόνια στη ζωή του και θα πορευτούν μαζί προς τη δόξα.
Μια ταινία που εστιάζει τον προβολέα της σε μια τόσο ευαίσθητη σχέση του Lennon με τις γυναίκες της εφηβείας του, προάγγελος της αγάπης που θα δεχτεί τα υπόλοιπα χρόνια από εκατομμύρια κόσμο. Δεν υπάρχουν στοιχεία τη λάμψης και της αίγλης που γνώρισε στα μετέπειτα χρόνια παρ' όλα αυτά έχει τον δικό της ξεχωριστό tempo: στριφογυρίζει γύρω από τις σχέσεις τριών ανθρώπων, αρπάζει την καρδιά ενός παιδιού και πετάει τα όνειρά του στα σύννεφα. Pure Rock 'n' Roll...
